O tym, że Nioh 2 to świetna gra i niemal wzorowa kontynuacja wiemy już od dawna. Gra w marcu ubiegłego roku zadebiutowała na PlayStation 4 i została niezwykle ciepło przyjęta zarówno przez fanów jak i recenzentów. Świadczyć może o tym chociażby recenzja Konrada, który wystawił produkcji od Team Ninja wysoką ósemkę. W przygotowanym przez niego tekście znajdziecie wszystkie kluczowe informacje na temat gry, a ja w zupełności zgadzam się z jego opinią, no może poza tym fragmentem:
Opanowanie impulsów ki i kontrowania rozprysków daje graczowi olbrzymią przewagę na przeciwnikami, co w konsekwencji czyni w pewnym momencie grę nieco banalną.
Nie dajcie uśpić swojej czujności
Konrad struga kozaka, ale nie dajcie się zwieść jego czczym przechwałkom. Nioh 2 to niezwykle wymagająca produkcja, która wyciśnie z was siódme poty i zweryfikuje waszą cierpliwość. Jako, że pierwszego Nioh-a ogrywałem stosunkowo niedawno, to do dwójki usiadłem na pewniaka, z niemalże szelmowskim uśmiechem na twarzy. Sięgnąłem po tę samą broń i byłem święcie przekonany, że tym razem droga ku napisom końcowym będzie dużo lżejsza. Kilka nowych mechanik wprowadzonych przez twórców sprawiło jednak, że musiałem odrobinę przearanżować swój styl grania i nauczyć się paru dodatkowych zagrywek. Najistotniejszą zmianą wydaje się system kontrowania rozprysków, którego umiejętne kontrolowanie pozwoli zyskać nam przewagę na polu bitwy. Przeciwnik szykujący się do wykonania specjalnego ataku, podświetli się na czerwono, co daje nam szansę na skontrowanie natarcia. Szkopuł polega na tym, że musimy to zrobić szybko i celnie, gdyż w przeciwnym wypadku możemy podłożyć się bossowi pod miecz.
Bycie Yokai w słusznej sprawie
Kolejną istotną zmianą jest możliwość korzystania z rdzeni duszy, które najprościej mówiąc są supermocami, aktywowanymi po wcześniejszym napełnieniu paska. Szeroka paleta umiejętności pozwala nam na eksperymentowanie względem obranej taktyki. Muszę przyznać, że ta mechanika bardzo przypadła mi do gustu i umiejętnie korzystałem z niej przy każdej możliwej okazji. Ze względu na specyfikę bohatera, w Nioh 2 żywa broń została zastąpiona poprzez możliwość stania się na kilka chwil pełnoprawnym Yokai i korzystania z dobrodziejstw tej formy. Oczywiście, do gry zawitało kilka mniejszych nowości, o których dowiedziecie się ze wspominanej już recenzji Konrada. Zaręczam, że w kwestii gier można mu ufać.
Pokaż kotku, co masz w środku
Nawiązując co powyższego nagłówka, zdradzę wam, że w Nioh 2 naprawdę można głaskać kotki. Spokojnie, spokojnie… zanim popędzicie do sklepu, posłuchajcie, co jeszcze oferuje wersja The Complete Edition, która zawędrowała na Steam. W kompletnym wydaniu gry znajdziecie jej podstawową wersję oraz wszystkie wydane rozszerzenia. Mowa tutaj o trzech dość obszernych w treść DLC: The Tengu’s Disciple, Darkness in the Capital oraz The First Samurai. Każdy z dodatków zabierze nas w podróż do nowych lokacji oraz postawi w szranki z kolejnymi bossami, więc nie są to wyłącznie kosmetyczne dodatki, a najprawdziwsze mięsko. Jeśli chodzi o stosunek jakości i zawartości do ceny to Nioh 2 – The Complete Edition może być wręcz książkowym przykładem dobrze wykonanej roboty.
Klawiaturę można schować do pawlacza
Wraz z portem na blaszaki Nioh 2 teoretycznie doczekał się wsparcia dla klawiatur i myszy. Jeśli wsparciem nazywamy fakt, że można z nich korzystać, to jest to spore nadużycie. Gra dalej uparcie będzie pokazywać nam skróty z oznaczeniami z kontrolerów. W własnego doświadczenia wiem jednak, że w soulslikach najlepiej sprawdza się pad. W moim przypadku padło na Pro Controller od Nintendo. I znów zaliczyłem rozczarowanie. Niestety, ten kontroler nie otrzymał wsparcia i korzystając z niego, również nie otrzymamy poprawnego wzorca sterowania. W opcjach znajdziecie schematy sterowania dla sprzętu od Sony i Microsoftu. Według mnie to dość spore niedopatrzenie, które jak najszybciej powinno zostać wyeliminowane. Nauka sterowania odbywała się więc w moim przypadku metodą prób i błędów, co z pewnością przełożyło się dodatkową dawkę frustracji i zgonów.
Od strony technicznej
Jak łatwo się domyślić, Nioh 2 wygląda lepiej od swojego poprzednika. Stylistyka oraz jakość oprawy sprawiają, że zdecydowanie za często sięgałem po screenshoty lub tryb fotograficzny. Nioh 2 wygląda fenomenalnie zarówno podczas gry, jak i przerywników filmowych. Dotyczy to zarówno tych stworzonych na silniku gry, jak i tych rysunkowych. Muszę przyznać, że w tak przyjemnych okolicznościach to i umierać jest jakoś lżej. Nioh 2 – The Complete Edition wypada nieco gorzej jeśli chodzi o wydajność. Ogrywałem grę na dość porządnym sprzęcie i w momentach, w których na ekranie zaczynało dziać się więcej, spadki płynności były przykro zauważalne. Warto zaznaczyć, że w PlayStation Store gra widnieje pod nazwą Nioh 2 Remastered – The Complete Edition, a posiadacze wersji z PlayStation 4 mogą bez dodatkowym kosztów, ulepszyć ją do warunków PlayStation 5.
Czy warto zagrać w Nioh 2 – The Complete Edition?
Wszyscy fani gatunku już od dawna wiedzą, że jest to pozycja obowiązkowa. Nioh 2 ma w sobie wszystko, za co fani pokochali pierwszą część, ale podane w jeszcze lepszym wydaniu. Warto wspomnieć, że twórcy z Team Ninja poinformowali, że póki co nie mają w planach prac nad kolejną częścią. Pomimo tego, że formuła produkcji wydaje się być sprawdzonym złotym środkiem, to w przypadku ewentualnej trzeciej części deweloperzy zmuszeni byliby pokusić się o większe zmiany. Jak dobrze wiemy, w nadmiarze, to i schabowy może się znudzić. Podsumowując, jeśli nie zaopatrzyliście się w tę produkcję podczas jej pierwotnej premiery lub, tak jak ja, jesteście pc-towcami, to Nioh 2 w swojej najlepszej formie jest na wyciągnięcie ręki.
