Co prawda Layers of Fear: Inheritance nie zagłębia nas w nic specjalnie nowego, zaś uzupełnia luki, które zostały po ograniu podstawki, a robi to całkiem nieżle. Nie zdajemy się być na siłę zmuszani do przyjęcia wszystkiego co nie zostało umieszczone w Layers of Fear, a przychodzi to raczej przy okazji. Zwiedzamy opuszczoną i zdemolowaną brakiem opieki oraz w wyniku przeszłych zdarzeń posiadłość i w określonych miejscach doświadczamy nagłego przypływu informacji z odległych zakamarków umysłu.
Gdy zasiadałem do Layers of Fear: Inheritance oczekiwałem, że gra ponownie doświadczy mi mnóstwa całkiem strasznych momentów. Ostatecznie zapomniałem, że jest noc, a ja siedzę w słuchawkach i dalej przemierzałem kolejne pokoje, by w niecałe dwie godziny zobaczyć jedno z zakończeń. Oczywiście nie szło wszystko tak gładko, ponieważ przed nami nieraz pojawiały się zadania, których nie szło wykonać natychmiastowo. Czasami musieliśmy się natrudzić, ale na ogół łamigłówki nie sprawiały większych problemów. Co prawda czasami zatrzymywałem się, by zastanowić się nad tym za co teraz muszę się wziąć, ale to były raczej pojedyncze sytuacje.
Layers of Fear: Inheritance to niewielki dodatek uzupełniający podstawkę skupiony przede wszystkim na przekazaniu historii, a nie na gameplay’u. Nie oferuje większych zmian w mechanice czy też w oprawie audiowizualnej, ale swoje zadanie wykonuje. Dzięki niemu możemy zaspokoić naszą ciekawość dotyczącą szczegółów dotyczących domowników mrocznego domu wyalienowanego malarza. Może też będzie można choć trochę lepiej zrozumieć czym się kierował. Cena nie jest przesadzona, a raczej nie mocno, szczególnie zważywszy na to, że jest to niezłe DLC, choć nie tak dobre jak samo Layers of Fear. Teraz pozostaje czekać na kolejne gry od Bloober Team. Miejmy nadzieję, że Observer oraz Medium nie zawiodą oczekiwań.
